Rozmowa

-Kolejna kawa, kolejny papieros, kolejny kieliszek. Tak wyglądałoby moje życie, gdybym zasiadła do pisania – tak zabrzmiało pierwsze zdanie wypowiedziane przez moją przyjaciółkę przez telefon.

-O czym ty mówisz, Kochana?

-Nie przerywaj. Dzieci chodziłyby brudne i głodne, mąż odszedłby ode mnie bez mrugnięcia okiem i pewnie bym tego nie zauważyła. Tak samo jak nie zauważyłabym pląsających po domu karaluchów, bo niby jak, jeśli wcześniej nie zwróciłabym uwagi, że coś w nim śmierdzi.

-Kochana...

-Nie przerywaj. Ja tylko chciałam ci powiedzieć, że podziwiam cię za to, że wszystko ogarniasz. Szyjesz, malujesz, bejcujesz, lakierujesz, latasz na pocztę, ćwiczysz, lodówka kompletna, pranie się nie wala, a po nim to, co powinno, znajduje się od razu na półkach. Dom ogarnięty, wszystko ogarnięte, a do tego piszesz. Fakt, trochę kurzu nie uleciało mojej spostrzegawczości, ale przecież cały świat jest pokryty kurzem. Okna też mogłabyś umyć, przynajmniej te pominięte, ale z drugiej strony po co ci to za szybą, skoro to po tej stronie jest idealny świat.

-Nie jest idea...

-Nie przerywaj. Ja po prostu chcę powiedzieć, że kocham cie za to wszystko, a najbardziej za to, że nie wpadłaś w patologię, bo ja poleciałabym po pierwszym kroku. Gdybym postanowiła pisać. Musiałabym się oddalić ze świata, by dobiec do twojej wyobraźni.

-Mogę?

-Teraz tak.

-Papierosy? Przecież ty nie palisz.

-Zaczęłabym.

-Bo co?

-Katarzyna Bonda pali jak smok.

-A alkohol?

-Hemingway.

-Kawa?

-Uwielbiam, przecież wiesz. A inne używki - Słowacki, Witkacy, Gombrowicz, Lem i chyba nawet Reymont. A tak się nim zachwycałyśmy! Pamiętasz?

-Pamiętam. Posłuchaj mnie.

-Słucham.

-Chcesz pisać?

-Co ty?! Ja się do tego nie nadaję.

-Jesteś pewna?

-Jak najbardziej.

-Lubisz gotować?

-Przecież wiesz, że tak.

-Bardzo, prawda ?

-Szalenie! Do czego zmierzasz?

-Zanim wejdziesz do kuchni, machniesz sobie kieliszeczek lub wciągniesz kreseczkę? Tylko szczerze.

-Odwaliło ci?!

-A papierosik?

-Nie palę!

-A nie masz ochoty skoczyć do kiosku po paczuszkę?

-Jednak Ci odwaliło! Całkiem możliwe, pisarzom często odwala.

-Muszę pisać, jak ty musisz gotować. Z miłości. Miłość nie potrzebuje dopalaczy.

...cisza...

-I do tego jesteś mądra! Nienawidzę cię.

-Ja ciebie też. Zwłaszcza za brownie.

-Zadzwonię niebawem. Uważaj na siebie, Kochana.

-Ty na siebie też.

Ps. Rozmowa zapisana za zgodą współgadułki:)