Święta tuż tuż

Wszystkie świąteczne zamówienia zrealizowane, cudowny kiermasz dwudniowy też już za mną. Mogłam dziś wreszcie odgruzować mieszkanie. Tak na luzie i trochę po łepkach, ale zwolnić musiałam, bo jeszcze kilka dni - ba! kilka godzin więcej takiego napięcia i gdybym uchyliła okno, ciśnienie wypchnęłoby mnie na zewnątrz i rzuciło na śnieg dwa piętra niżej.

Jutro po porządnym wyspaniu (ach!) będę mogła postawić nogę na dywanie, a nie jak przez dłuższy czas najpierw się obudzić, na oczy przejrzeć i obmyślić najbardziej bezpieczny manewr rozpoczęcia spaceru do łazienki pomiędzy aniołami, serduszkami, podkładkami, maszyną do szycia, sznurkami i kto wie, czym jeszcze. Tak wygląda wolność.
Jutro zakopię się w kuchni, choć już dziś pachnie świętami. Pachnie dojrzewające ciasto na pierniczki i balsam od przyjaciółki, którym wysmarowałam się po kąpieli. Balsam o zapachu świąt. Czegoż to ludzie nie wymyślą.
Moje postanowienie wysłania pocztówek na czas, czyli jakiś czas temu, spełzły na niczym. To "niczo" zamieniłam dziś w zaadresowane koperty i kilka własnoręcznych papierowych dziełek, bo przeliczyłam się przy zakupie na niekorzyść. Jutro czeka mnie spacer na pocztę, a wszystkich tych, którzy dostaną pocztówki po Nowym Roku pozostało mi przeprosić z nadzieją, że jeśli nie uwierzą w opieszałość poczty, to chociaż uśmiechną się na wspomnienie świąt. Tak z nostalgią, czego z całego serca życzę wszystkim tu zaglądającym.

W środę rano jadę do mojego rodzinnego domu. Wrócę w poniedziałek.