Podsłuchane

Pojechałam na tak zwane miasto. Karta do bankomatu mi pękła (nie sama rzecz jasna lecz w kieszeni Syna, który wciąż uczy się życia) i pojechałam do banku złożyć wniosek o nową. Nie złożyłam, bo okazało się, że na nową trzeba czekać ponad dwa tygodnie. Nic wielkiego, prawda? A jak Wam powiem, że do złożonego wniosku trzeba dołączyć starą kartę? To ja się pytam: jak żyć? Pan w banku poprosił o pokazanie karty, zapytał, czy mimo pęknięcia działa - działa, jak najbardziej - pokombinował coś tam pod biureczkiem i wyszłam z banku z nową nowo sklejoną taśmą klejącą przezroczystą kartą. Tak się załatwia sprawy!

W drodze na przystanek zrobiłam małe zakupy i zakopałam się na trochę w empiku, bo nie byłabym sobą, gdybym ot tak sobie przeszła obok. Byłam w pobliżu przystanku, gdy zbliżała się moja "dziewiątka" - zdążyłam, wpadłam z wiatrem i opadłam na siedzenie naprzeciwko dwóch dziewcząt na oko 18-20 letnich.

Podobne do siebie niemal jak dwie krople wody. Jedna kolczyk w wardze, druga w brwi. Jedna fioletowy cień na powiekach, druga fioletowe usta. Jedna czarne włosy, druga czarne paznokcie. Jedna z brzuchem na wierzchu, druga z większą częścią biustu. To tak na pierwszy rzut oka, bo ja z tych, co to się nie gapią. Dziewczęta pogrążone były w rozmowie. Wgapiłam oczęta w okno i nadstawiłam uszu - gapić się nie gapię, ale uwielbiam słuchać:) Zwłaszcza kawałków rozmów, bo budzą wyobraźnię.

Jedna mówi do drugiej (nie wiem która do której, bo się przecież nie gapię):

- I wtedy to powiedział.

- Co?

- I wtedy to powiedział.

- Ale to było inne "co".

- Jak inne "co"?

- No nie takie, że nie dosłyszałam, tylko w sensie "co powiedział".

- To nie mogłaś zapytać "co powiedział"?

- Ale po co?

- No wiesz?! Myślałam, że jesteś moją przyjaciółką.

- No przecież jestem. O co ci chodzi?

- Jakbyś była, to byś się zainteresowała, co się u mnie dzieje.

- Przecież pytałam.

- Nie pytałaś. Sama zaczęłam opowiadać.

- No dobra, zaczęłaś. Ale zapytałam "co powiedział".

- Wcale nie! Powiedziałaś "co".

- To powiesz mi w końcu?

- Co?

- Widzisz?! Sama zapytałaś "co".

- No tak! Teraz to moja wina!

- Dobra, skończmy. Powiesz mi w końcu, co on powiedział?

- Powiedział, że ma mnie dosyć.

- Tak bezczelnie w twarz?

- No.

- I tylko tyle?

- A to mało?

- No nie mało, ale powiedział, dlaczego ma cię dosyć?

- Powiedział dupek jeden.

- Co? - zapytała i chyba na wszelki wypadek szybko dodała - Co powiedział?

- Że ma mnie dosyć, bo nie można ze mną normalnie pogadać.

- Żartujesz!

- No wiesz?! Ja ci się zwierzam z moich problemów, a ty mówisz, że to żarty?!

- Wcale tak nie powiedziałam!

- Powiedziałaś!

- Wcale że nie!

- Wypierać się to ty potrafisz!

- Wcale się nie wypieram!

- Jak nie, jak tak

Posłuchałabym dłużej, ale dojechaliśmy do mojego przystanku. Przez chwilę mnie nawet korciło, by przejechać jeszcze jeden i wrócić sobie na piechotkę. Słońce dawało czadu, niebo błękitne, powietrze wiosną pachnące. Ale chyba nieładnie tak podsłuchiwać;)